Etiyopya’dan Akdeniz’e uzanan yolun durağı Kahire…
Her zaman olduğu gibi ğurub eylemek için eteklerinin Kahire’den çekerken Şems, tatlı bir telaşe bırakır Kahire’nin caddelerinde, meydanlarında…
ilim yuvası olan Ezher’den çıkan dünyanın dört bir yanından gelmiş öğrenciler, Mısır’ın bitmek bilmez tarihini gezip görmeye gelen turistler ve Ummu-Dünya’nın (Dünyanın Annesi) o güzel insanları, tatlı bir koşuşturma alır hepsini. Kimisi evinin yolunu tutarken kimisi de Han El-Halil’de kitapların arasında Şişe (Nargile) keyfine doğru yola düşer. Bu Ğurub vaktinin şüphesiz en güzel anlarının yaşandığı yerlerden biri Tahrir Meydanı ve hemen arkasında bulunan Nil’in kıyısıdır. Korna sesleri arabaların lastiklerinden çıkan tozlara ve son ses çalan müziklere karışır Tahrirde. Akşam namazı için Tahrir meydanda bulunan Mescid-i Ömer’e girenler namazdan sonra ayakkabısını kaybetmemek için kapıdaki emanetçiye sıkı sıkıya tembih ederler ayakkabılarını teslim ederken. Fransız sömürgesinden kalma pasaport binasından ikametlerini uzun uğraşlar sonucunda alanların neşesi ısıtır bu meydanı. Tahrir Meydanı’ndan Nil’e doğru gitmek istediğinizde, 2011 Mart’ta Hüsnü Mübarek’e karşı verilen mücadelenin şiddetini duvarlardaki yazılardan anlayabilirsiniz. “Ölüm yada Hürriyet”…
Atarsınız kendinizi ABD konsolosluğunun önünden Kahire’nin kornişine dalarsınız Nil-i Mübarek’e bakarken zamana! Hatırlarsınız, Seyyidet-ü Nefise’nin Nil’de ki suyun bereketlenmesi ve taştığı zaman dinmesi için nasıl dua ettiğini. O sırada etrafta bir çaycı ararken, gözünüze Eminönü’yü andıran mısır satıcıları takılır. Yürüme alır sizi Nil’in tarihi sahilinde. Nil’de sizi tekne turuna çağıran insanları selamlayarak devam edersiniz yolunuza o an şüpheye düşersiniz ve kendinizi sorgularsanız; İstanbul’da mıyım ben acaba?
Ve güneş şulelerini toplarken Kahire’den yudumlarsınız çayınızı size sunulan taburenin üzerinde…
Kahire; Kayıp tarihin saklandığı tozlu sandık…
